Minneapolis week 2

En ik ben alweer twee weken in de VS. Deze week is snel voorbij gegaan voor mijn gevoel. Waarschijnlijk zal dat de komende twee weken niet anders zijn, want mijn trip naar het westen van de VS staat daarvoor op het programma. Daar heb ik echt heel veel zin in! Maar daar zal ik later nog wel verslag van doen. Eerst maar eens even de afgelopen week terugkijken.

Te beginnen met maandag, dat was de eerste dag dat ik mee mocht naar de OK hier. Dus beloofde een spannende dag te worden. Dr. Arendt had voor die dag slechts één operatie op de planning staan. Maar dat was er wel eentje die bestond uit twee procedures. Namelijk een reconstructie van het mediale patellofemorale ligament (MPFL) en een distalisatie van de tuberositas tibia. Voor degenen die nu nog niet weten waar ik het over heb, zal ik proberen het in normale taal uit te leggen. Het MPFL verbindt de binnenste zijkant van de knieschijf (patella) met het uiteinde van het dijbeen (femur) en zorgt ervoor dat de knieschijf niet naar buiten uit de ‘kom’ (het is eigenlijk niet echt een kom zoals bij de heup en schouder) kan schieten. Die pees moest dus opnieuw gemaakt worden. En de tuberositas tibia is de knobbel aan de voorkant hoog op je scheenbeen waar de kniepees aanhecht, en die moest bij deze operatie naar beneden (distaal) geplaatst worden. Deze beide operaties had ik nog nooit gezien, dus interessant om mee te maken. Ik hoop echter wel dat ik ze nog een keer vaker kan zien, want uiteindelijk kon ik niet mee de OK in. Ik moest door een raam van buiten toekijken omdat er ook een filmopname werd gemaakt en het onder andere daardoor heel erg druk was in de OK.
Na de operatie die ’s ochtends plaatsvond, ging ik ’s middags met een andere arts naar Bethel University. Dat is een universiteit hier in de buurt. Die arts heeft daar iedere maandagmiddag spreekuur voor de sportende studenten van die universiteit. En ik mocht maandagmiddag met haar meelopen om te kijken hoe dat in zijn werk ging. Was uiteindelijk ook een leuke middag, verschillende sportblessures gezien en die vind ik meestal heel interessant.

Verder met dinsdag. Dinsdag kon ik niets komen doen in het ziekenhuis helaas. Maar heel erg was dat uiteindelijk niet, want ik had lekker uitgeslapen. Daarna even wat literatuur gelezen, want er waren ondertussen al heel wat artikelen naar mij opgestuurd die ik door kon lezen. En ’s middags ben ik lekker een ronde gaan fietsen. Was heel lekker weer en een mooie route uitgekozen, dus was wel prima eigenlijk. Lekker rustige dag dus.

Woensdagochtend mocht ik met een radioloog mee gaan kijken. Iemand die dus de hele dag naar röntgenfoto’s, CT- en MRI-scans en misschien nog wel meer kijkt en daar een verslag over schrijft voor de behandelend arts. Lijkt me niet leuk om mijn hele carrière te gaan doen, maar om zo eens een keer mee te kijken was heel erg leuk! Het was een hele aardige en leuke dokter die ook enthousiast was en veel uit kon leggen, dus erg leerzaam. Hopelijk ga ik wat dingen van hem onthouden zodat ik die later nog kan gebruiken. Woensdagmiddag ben ik met dr. Arendt mee gaan lopen. Ze had het zoals altijd heel erg druk, maar niet alleen met patiënten, want ik heb die middag maar twee patiënten van haar gezien. Verder was ze denk ik met andere dingen bezig. Maar dat doet er niet zo veel toe, was leuk om te zien hoe zij met de patiënten omgaat. In ieder geval heel anders dan ik tot nu toe in Nederland heb gezien. Maar wel heel erg nuttig, want door haar ervaring weet zij heel goed hoe ze daarmee om moet gaan. Dus was ook een leuk middagprogramma.

Donderdag was de volgende dag dat ik op de OK mocht mee gaan kijken. Dr. Arendt had voor deze dag drie totale knieprotheses op het programma staan. Een operatie waar ik ondertussen al wel goed bekend mee ben. Ik was dus erg benieuwd hoe de artsen het hier doen, of er veel verschil tussen zit of helemaal niet. Uiteindelijk is mijn conclusie dat de operatie in grote lijnen hetzelfde uitgevoerd wordt, maar er zijn ook heel veel (vooral kleine) verschillen. En naar mijn mening zowel positieve als negatieve verschillen. Wat ook prettig was voor mij, is dat er bij iedere operatie waar een gewrichtsprothese wordt geplaatst, een vertegenwoordiger van de prothesefirma aanwezig is. Aangezien zijn baan vrij rustig was en voornamelijk bestaat uit de protheses pakken en hier en daar mee kijken met de chirurg als die ergens haar twijfels over heeft, kon ik heel veel aan hem vragen en had hij ook voldoende tijd om mijn vragen ook goed te beantwoorden. Daar heb ik dus veel van geleerd, dingen waar je normaal niet zo diep op in gaat omdat je dan zelf aan het werk bent en daar dan niet zo mee bezig kan zijn. Maar dat zijn wel dingen waardoor je de plaatsing van zo’n prothese steeds beter leert begrijpen, leuk dus! Verder heb ik die dag ook nog een operatie bij een andere arts mee gekeken, dat was een voorstekruisband reconstructie. Maar niet zoals die bij mij gedaan is met behulp van de hamstringpezen, maar met behulp van de kniepees. Ook dat had ik nog nooit gezien en was dus interessant om te zien. Uiteindelijk was de operatiedag om half 5 klaar en daarna ben ik nog even met dr. Arendt mee gegaan naar een gesprek over een onderzoek dat opgestart gaat worden, waaraan ik mogelijk ook kan gaan bijdragen, laat ik het hopen!

Vrijdag kon ik weer op de OK meelopen, maar ik kon er ook voor kiezen om naar een conferentie te gaan. Dat heb ik gedaan, want dat sprak me wel aan. De conferentie vond plaats in een kinderziekenhuis en ging dan ook over kinderorthopedie. Iets waar ik nog bijna niets vanaf wist of mee te maken heb gehad. Daarom leek het me heel leuk om daar heen te gaan. Uiteindelijk was dat ook een hele leuke en interessante dag. Heel veel presentaties, dat wel, maar ik had niet, zoals je bij hoorcolleges nogal eens hebt, de neiging om in slaap te vallen. Dat is een goed teken. De presentaties waren heel erg klinisch dus dat maakte het ook interessanter, dan krijg je echt iets mee van hoe het in de praktijk gaat. Tijdens de lunchpauze had ik ook nog twee kinderorthopeden ontmoet die me uitgenodigd hebben om een keer een operatie bij hen mee te komen kijken. En niet zomaar een operatie, maar een door navigatie gestuurde correctie van de wervelkolom. Dat leek me een geweldig aanbod, dus ik hoop dat het nog gaat lukken om een keer zo’n operatie van hen bij te wonen!
Na de conferentie ben ik snel naar huis gegaan, heb ik mezelf omgekleed en ben ik de kroeg in gegaan. Want om 6 uur begon de mannen ijshockeywedstrijd, dit keer een competitiewedstrijd. En ik ging er deze keer heen met huisgenoten, en blijkbaar willen Amerikanen altijd van tevoren gedronken hebben, wat ze ook gaan doen, hoe laat ze dat ook gaan doen. Vandaar dat we eerst nog even snel de kroeg in moesten. Daarna dus naar de hockeywedstrijd en na de hockeywedstrijd weer terug de kroeg in. Was een hele gezellige avond geworden, leuk om de huisgenoten zo beter te leren kennen. Alleen een beetje jammer dat de Amerikanen zoveel shotjes drinken als ze uitgaan, dat maakt het de volgende ochtend minder leuk namelijk…
Zaterdagochtend dus maar een beetje uitgeslapen en overdag niet zo heel veel meer gedaan. Gisterenavond hier met de huisgenoten voor de tv gehangen en daarna met hen weer op stap gegaan. Was wederom een gezellige avond. Het zijn echt allemaal hele gastvrije en aardige kerels. Wel een iets andere manier van met elkaar omgaan dan hier in Nederland, niet dat het positief of negatief is. Maar gewoon anders. Geeft niet, want tot nu toe kan ik in ieder geval een leuke tijd met ze hebben.

En toen ik wakker werd, was het alweer zondagochtend. Vandaag heb ik nog veel voorbereidingen voor de aanstaande trip gedaan. Alle hotels zijn nu geboekt en met mijn vliegticket is ook alles duidelijk nu (ik had even een moment van onduidelijkheid namelijk). Dus bijna ready to go! Heel fijn, ik kan van dr. Arendt nog een reiskoffertje op handbagageformaat meenemen, dus die moet ik ook nog even ophalen. Verder nog wat bevestigingen en tickets uitprinten, maar dat moet allemaal wel goed komen. Maar eerst morgen nog, morgen ga ik al heel vroeg (7 uur) naar een conferentie. Iedere maandagochtend van 7-8 wordt zo’n conferentie gehouden. En iedere week gaat het over een ander gewricht, volgens mij zijn het meestal presentatie over interessante casussen, dus ben benieuwd. En daarna ga ik meelopen met een sportarts voor de rest van de dag. Dus dat lijkt me ook heel leuk, drukke dag dus morgen!

Dit was wel zo’n beetje mijn week. Nu weer op naar de volgende! Wanneer de volgende blok uitgegeven gaat worden, weet ik nog niet. Misschien dat het wat langer gaat duren dan een week vanwege mijn trip. In dat geval breng ik jullie na mijn trip weer helemaal op de hoogte!

Groetjes vanuit Minneapolis!