Tour d'Amérique (part 1)

Beste lezer(s)!

Na twaalf dagen afwezigheid ben ik weer terug in Minneapolis. Dat geeft me ook de tijd om mijn blog weer te verversen. Dat is ook wel nodig, want op mijn vorige verslag begint zich al een klein beetje stof te verzamelen geloof ik. De trip die ik gemaakt heb, was echt geweldig! Zo veel mooie dingen gezien in zo een korte tijd. Laat ik daarom maar gewoon bij het begin beginnen, zodat ik niets vergeet te vermelden.

Dinsdag 16 oktober, op de verjaardag van mijn broertje (hoe was het cadeau trouwens?) vertrok ik naar San Francisco. San Francisco was de startplaats van onze Tour d’Amérique. Voor degenen die het niet weten, als ik over ‘ons’ of ‘wij’ spreek, heb ik het over Derk en mij. Op het vliegveld was het even zoeken, maar uiteindelijk was het toch gelukt om elkaar te vinden en hebben we een taxi naar ons hostel genomen.
Wat is San Francisco een geweldig mooie stad! De stad heeft echt heel erg veel verschillende dingen te bieden: strand en zee, bergen, een mooie grote baai, wolkenkrabbers en ga nog maar even door. Uiteindelijk zijn we twee hele dagen in San Francisco geweest, maar als het er vijf meer waren, hadden we ons ook nog prima kunnen vermaken. De eerste dag hebben we fietsen gehuurd en zijn we de stad en de omgeving gaan verkennen. Sta je ’s ochtends met zes klanten in de fietsenwinkel en dan blijkt dat er naast ons tweeën, nog twee Nederlanders zijn, hoe toevallig is dat. Hoewel de fietsenverkoper in eerste instantie dacht dat de andere twee uit Duitsland kwamen, enigszins begrijpelijk vanwege hun Limburgse accent. Na wat handige adviezen van de fietsenverkoper over de te plannen route, zijn we aan ons fietsavontuur begonnen. Het is wat anders dan in een drukke Nederlandse stad, maar het verkeer was niet eens onaardig voor fietsers. De fietstocht was echt geweldig mooi! We zijn in westelijke richting door de stad naar de Pacific gefietst, via het Golden Gate Park (ik dacht dat het Goffertpark een groot park was). Vanuit daar ongeveer langs de Pacific flink heuvelopwaarts naar de Golden Gate Bridge, dat natuurlijk echt een klassieke toeristenattractie is en onder andere daarom toch leuk is om te zien. Maar bovenal is het een imposant en indrukwekkend bouwwerk. Na de Golden Gate Bridge overgestoken te zijn konden we kiezen voor rechts (de toeristenroute) of links (de stoere mannen route). De keuze was voor ons een simpele;) En wat was het een goede keuze, met uiteindelijk één van de geweldigste views van de vakantie. Onder andere door de zware klim die eraan vooraf ging. Allereerst hadden we prachtig uitzicht over de Golden Gate Bridge, San Francisco en de Bay Area vanaf een mooi hoog punt. Maar toen we het hoogste punt over waren, kwam voor mij het meest bijzondere uitzicht. Het hellingspercentage veranderde bijna abrupt van positief naar -18%! Vol in de remmen knijpend reden we de eerste bocht door en daarna was het alsof je de Grote oceaan zo in kon duiken met deze steile helling naar beneden voor ons. Het was een prachtig uitzicht, heel helder weer, we konden kilometers ver de oceaan op kijken, en aan beide kanten van ons was nog land zichtbaar met een dun laagje kenmerkende mist die in San Francisco over het land kan hangen. Onvergetelijk mooi was dat! Hoewel ik normaal van snel afdalen houd (zoals bekend bij sommigen), duurde deze afdaling misschien wel net zo lang als de klim. Onder andere omdat het zo mooi was, maar toch ook wel vanwege de helling die zo steil was dat ik mijn remmen niet zo lang los wilde laten. Uiteindelijk zijn we toen via de stoere mannen route weer bij de Golden Gate Bridge gearriveerd en zijn we in Sausalito een verkoelend drankje gaan drinken. Want het mag vermeld worden dat het heerlijk weer was die dag, een zonnige 27 à 28 graden. We besloten om niet hier al de veerboot terug te pakken, maar om er nog eens een kleine 20 km achteraan te plakken naar Tiburon om daar de veerboot naar San Francisco te pakken. De route leidde ons toen nog door de noordelijke Bay Area van San Francisco, dat ook een heel mooi en waterrijk gebied is, was ook zeker de moeite waard. Vanuit Tiburon gingen we dus weer met de veerboot terug naar San Francisco. Deze vaarroute leidde ons ook nog langs de beroemde gevangenis Alcatraz, ook bijzonder om gezien te hebben. Verder hadden we tijdens deze boottocht ook weer een prachtig uitzicht met een ondergaande zon achter de Golden Gate Bridge die zijn schaduwen al mooi op San Francisco worp. Alles bij mekaar was dit echt een hele mooie dag.
De tweede dag hebben we de stad met de benenwagen verkent. Vanuit ons hotel zijn we via de Shopping Area, het Financial District en Chinatown naar Fisherman’s Wharf gelopen. Dat was ook een mooie wandelroute en een goede manier om veel mooie dingen van de stad te zien, zoals de wolkenkrabbers, internationale invloeden, de vele winkels en het toeristische havengebied. We hadden beide op onze telefoon de kaart van San Francisco gedownload, dus de weg was ook prima te vinden. Op een gegeven moment hadden we ook nog een mooi binnendoor weggetje ontdekt. Het leek in eerste instantie alsof we bij mensen door de achtertuin zouden gaan lopen, maar het was gewoon openbaar terrein. Het was echt een heel onopvallend stuk, met heel veel steile trappetjes naar beneden, wel heel grappig om doorheen te lopen. Een Amerikaan die zijn tuin aan die route had grenzen en daarin aan het werk was, sprak ons nog aan. Uiteindelijk wilde hij nog advies van ons over de achternaam van zijn grootvader, hij twijfelde namelijk of die Nederlands, Duits of Scandinavisch was. Verder waren er niet veel mensen, maar je raadt het al, van de 4-5 mensen die we daar tegen kwamen, waren er ook weer twee Nederlanders bij, jawel. Onze wandelroute eindigde in Fisherman’s Wharf, waar we lekker wat toeristische winkels en een zeeleeuwenkolonie bekeken hebben. Verder hebben we daar nog mooi langs de baai gewandeld en zijn we in een kroegje een wedstrijd van de San Francisco Giants (honkbal) gaan kijken. Was ook weer een leuke en gevarieerde dag.

De volgende dag was alweer de dag van vertrek vanuit San Francisco. Dus ook de dag waarop we onze huurauto op zouden halen en zouden gaan beginnen aan onze mijlenlange autorit door de USA. Dat beloofde natuurlijk ook weer een spannend avontuur te worden. We waren beide nogal overdonderd door onze huurauto, het was namelijk voor ons gevoel echt een hele chille auto. Vooral omdat hij een maat groter was dan we verwacht hadden. Maar dat was natuurlijk alleen maar prettig. Omdat ik al eens een uurtje in een automaat heb gereden en Derk al genavigeerd had door Praag en nog wat andere steden in Oost Europa, hadden we bedacht dat ik ons maar veilig San Francisco uit moest rijden met zijn hulp. Na een klein rondje van de zaak, was dat ook prima gelukt en waren we op weg naar US highway 1! Helaas was het vandaag niet zo’n goed weer als afgelopen dagen en begonnen we de dag bewolkt met af en toe zelfs lichte regen. Het zicht was ook een stuk minder, dat was wel jammer. Maar niettemin was het eerste deel van highway 1 erg mooi. We zijn uiteindelijk vanuit San Francisco naar Monterey gereden, alwaar we ongeveer drie uur arriveerden. Daar hebben we nog het mooiste stuk van de route van die dag gereden, namelijk de 17-mile drive. Dat is een mooie route ter plekke die voert langs allerlei mooie view points en andere bijzondere natuur fenomenen daar aan de kust. Was een hele mooie route om bewust te worden van de kracht en de oneindigheid van de Grote oceaan. Verder hadden ze daar ook heel bijzondere bomen staan, de Cypress Trees. Dit zijn bomen die al heel erg oud en erg zeldzaam zijn. Ze hebben een hele mooie, bijzondere groene kleur en vorm.
Onze route vanuit San Francisco moest ons volgens planning in drie dagen via Highway 1 naar Los Angeles brengen. Na de eerste dag, hadden we dus nog twee dagen Highway 1 voor de boeg. De tweede dag was vanaf Monterey naar Santa Maria en de route bevatte dat deel van Highway 1 dat als ‘most scenic’ betiteld wordt. Wederom hadden we niet heel goed weer en niet heel ver zicht, maar het was inderdaad echt een prachtig stuk route. Op sommige stukken van deze route hadden we echt het gevoel dat we nog nooit op door zo’n prachtig landschap gereden waren. De kust was heel erg rotsachtig en ruig, met heel veel inhammen waar dan weer veel bomen groeiden en een klein strandje was. En bijna overal had je zicht op de Grote oceaan. Sommige uitzichtpunten kon je een heel stuk langs de kust af kijken en dat waren meestal prachtige views (dat is nog veel mooier bij helder weer denk ik). Verder ging de weg van net boven zeeniveau tot een paar 100 m boven zeeniveau, dus ook daarin zat heel veel variatie. Die dag zijn we ook nog langs een zeeolifanten kolonie gereden, waar de jonge mannetjes een beetje aan het oefenen waren om te leren vechten. Op snelheid zou ik het misschien nog wel kunnen winnen van ze. Al met al was deze dag dus echt heel erg mooi.

Ik zie dat ik ondertussen al een behoorlijk stuk getypt heb. In het kader van mijn tijd en jullie tijd, zal het volgende deel over onze reis later, maar spoedig volgen! Evenals misschien nog wat aanvullende foto’s van de camera van Else (Derks vriendin), nog bedankt daarvoor!
Verder wil ik alle familieleden veel sterkte wensen de komende week.

Nou tot snel maar weer dan!

Groetjes