Halloween and American Football

Hoi gewaardeerde lezers!

Ben net terug van mijn eerste Amerikaanse familiediner en ik kan jullie vertellen dat het prima eten is hier. Ik was vrijdag door dr. Arendt uitgenodigd om vandaag bij hen mee te eten met een familiediner, haar broer met zijn kinderen en hun kinderen waren er ook allemaal. Dus het was een gezellige en drukke aangelegenheid. Op het menu stonden chicken breasts en natuurlijk echte American ribs! Geserveerd met een salade, brood en rijst (was meer een mix van allerlei dingen en wat rijst). En alsof we daar nog niet genoeg aan hadden ook nog een dessert bestaande uit pumpkin pie, pumpkin cheesecake, applecrumble, ice cream en whipped cream with rum. Met als verantwoording dat ik deze Amerikaanse dingen geproefd moet hebben, heb ik van alles wat genomen. En dat zou ik de volgende keer waarschijnlijk weer doen, want het was goed bevallen!

Wat heb ik deze week nog meer gedaan hier in Minneapolis sinds ik weer terug ben? Weer enkele typische Amerikaanse dingen volgens mij. En ook nog wat nuttigs in het kader van mijn stage hier. Maandag had ik ’s ochtends vrij om bij te komen van de vermoeiende trip. ’s Middags had ik een afspraak met dr. Arendt om de plannen voor de resterende twee maanden te bespreken. Ik ging erheen met de hoop om aan iets concreets te kunnen gaan beginnen. Het plan is als volgt. Ik kan iedere vrijdag meelopen met dr. Arendt op de OK. Op de maandag-, dinsdag- en woensdagmiddag kan ik meelopen met een sportarts (dr. Stovitz) met wie ik al eens meegelopen heb. Ik ga met dr. Arendt beginnen aan een project over de knieschijf en röntgenfoto’s of andere radiologische beelden daarvan (ik ga het patellar imaging noemen). Ik ga met een andere arts beginnen om te starten met het organiseren van een review artikel (dat is een artikel, waarin je informatie uit meerdere artikelen bij elkaar samenvat en -bundelt, zodat je in één artikel eigenlijk informatie van bijv. 10 artikelen hebt) over core stability. En ik kan zo her en der nog wat nevenprojecten assisteren of organiseren. Zo ga ik misschien een case review schrijven en ben ik aanstaande donderdag proefpersoon voor een aanstaand onderzoek waaraan ik misschien ook nog mee kan helpen. En verder heb ik nog twee conferenties op de agenda staan in november. Dus het krijgt nu wat meer vorm. Ik kan de komende maand in ieder geval druk bezig blijven, al is het dan wel met veel verschillende dingen. Maar dat vind ik juist leuk, omdat ik dan veel variatie heb in mijn bezigheden en ik ook veel verschillende dingen leer. Fijn dat ik nu dus aan de slag kan!

Dat ben ik dinsdag dan ook meteen gaan doen. Ik ben toen aan de slag gegaan met het project over patellar imaging. Daar heb ik me zo’n beetje de hele dag mee kunnen vermaken, want het was lastig om een goede methode te vinden om alle metingen te doen.
En toen was het woensdag en was het Halloween, trick or treat dus! Het gebouw waar dr. Arendt (en ik dus ook) zit, is gelegen tegenover het kinderziekenhuis. En ’s middags gingen we verkleed met een hoop vrijwilligers daar in het kinderziekenhuis op alle afdelingen langs om kinderen treats (normaal snoepjes, maar het waren voornamelijk kleine speeltjes o.i.d.) uit te delen. Ik had daar niet op gerekend en had dus ook nog geen Halloween kostuum gekocht. Maar gelukkig wisten mijn afdelingsgenoten nog wel een kostuum te improviseren, waardoor ik eindigde als een soort vampier met een hele charmante pruik. Ik dacht, nou ja, ik ben carnaval gewend dus ik kan het wel hebben. Het leverde ook nog leuke reacties op, bijvoorbeeld mensen die mijn pruik heel mooi vonden. En toen ik één jongetje Happy Halloween wenste schrok hij en zei: “Oh my god, you are a boy”. Ik kan dus wel stellen dat ik goed vermomd was en ik heb zeker een leuke middag gehad. Mooi dat je kinderen blij kan maken en dan krijg je ook goed een idee van hoe Halloween nou in zijn werk gaat hier in de VS. Voor mijn leeftijdsgenoten hier is Halloween een soort verkorte versie carnaval geloof ik. Helaas werd dat vooral gevierd tijdens het weekend dat Derk en ik nog in Las Vegas waren. Daar heb ik hier dus niet zo veel van mee gekregen, hoewel ik ’s avonds nog wel met een huisgenoot de bar heb opgezocht. De mensen die er waren, waren weliswaar verkleed, maar het was niet heel druk. Ondanks dat, was het een gezellige avond en leuk om de verschillende creatieve kostuums te bekijken.
Voor donderdagochtend en -middag stond er ‘vrij’ in mijn agenda, maar ik heb nog wel wat gedaan voor mijn patellar imaging project, en ’s avonds stond er een Halloween bike ride op het programma. Ik moest een stukje met de metro en dan werd ik opgehaald door de voorzitter (Reed) van de Minnesota Off Road Cyclists (MORC) die voor mij ook een fiets te leen had. We gingen naar Lebanon Hills om daar op hun zelf aangelegde parcours te gaan mountainbiken, met Halloween kostuum. Was echt een heel gaaf parcours, zoals de naam al zegt, ligt het op wat heuvels dus er was veel klim- en afdaalwerk. Verder veel mooie singletracks met hier en daar ook nog wat hindernissen. Maar het leukste was dat we in het donker gingen rijden. Ik wist dat ik een licht mee moest nemen, dus had ik mijn fietslampje meegenomen, je weet wel, zo’n soort hemalichtje. Maar we gingen dus in het pikkedonker in een bos rijden… Daar had ik niet op gerekend. Gelukkig kon ik van die man een licht lenen en dat was nodig ook. Want met dat grote licht was het zo dat ik vijf meter om me heen zicht had en de rest was echt aardedonker, maar was echt heel erg gaaf om te doen. Maakt het echt een stuk spannender. En wat ik ook leuk vond, en wat volgens hem zeldzaam was, is dat we nog een mooie uil hadden gezien. Uiteindelijk gingen we met een hele groep het parcours op, moest je langs vijf posten waar je een kaart kreeg, en aan het einde kreeg degene met de hoogste pokerscore een prijs. Die werd uitgereikt toen we lekker aan het eten en drinken waren. Want dat was natuurlijk ook aanwezig om onze energievoorraden weer aan te vullen. Was echt een hele leuke avond en volgens mij een leuke traditie. Ook leuk om hier mensen te leren kennen met dezelfde hobby, Reed was erg aardig en ook erg ambitieus wat betreft het aanleggen van mtb-paden in Minnesota, hij heeft grootse plannen begreep ik.

Vrijdag kon ik dus meelopen met dr. Arendt op de OK. Ik heb uiteindelijk ook een gave operatie kunnen zien bij een andere arts, namelijk een standscorrectie van het scheenbeen, waarbij ze dat voor driekwart dwars doorzagen. Aan het eind van de middag kon ik nog met dr. Arendt naar een les voor orthopeden in opleiding over kijkoperaties. Zij konden daar oefenen en ik kon die les bijwonen, was interessant. Daarna was het lekker weekend, en dit weekend was het Homecoming weekend voor het college American Football team van de Golden Gophers. Aangezien ik ook eens een American Football wedstrijd mee wilde maken hier, ben ik daar met een huisgenoot van mij heen gegaan. Van tevoren natuurlijk eerst even tailgating, dat is een mooi Engels woord voor indrinken. De Amerikanen doen dat graag met veel en lekker eten en veel en sterke drank, ook al begint de wedstrijd gewoon om 11 uur ’s ochtends, geen probleem, dan wordt gewoon om 9 uur of misschien nog wel eerder daarmee begonnen. Daarna dus naar de wedstrijd, was mooi om te zien. Iedereen is echt heel erg betrokken en er hangt een hele aanstekelijke en leuke sfeer in het stadion. Helaas verloor Minnesota, dat was jammer. Maar aangezien wij in het Michigan(de tegenstander)vak zaten, hadden wij toch nog af en toe mee moeten juichen. Omdat het nog zo vroeg op de dag is na de wedstrijd, is het verstandig om een tukje te doen om vervolgens ’s avonds weer verder te gaan met waar je gebleven was. Althans, dat vinden veel Amerikanen. Slapen heb ik niet gedaan, maar ik ben wel ’s avonds met huisgenoten weer Football (dit keer op tv) gaan kijken en daarna nog de kroeg in gegaan. En nu is het zondagavond, ben ik weer terug aan het begin van mijn verhaal, is de cirkel dus rond, en kan ik straks met een lekker volle buik gaan slapen.
Op naar de volgende week en ik laat gauw weer van me horen!

Groetjes allemaal!